Er zijn bij doopsuikerwinkels en kaartjesontwerper tal van fijne voorbeelden voor doopsuiker verpakking te vinden. Keuze genoeg zou je denken. Toch is het ook wel fijn om een beetje verder te kijken dan het traditionele aanbod. Voor mij is duurzaamheid belangrijk dat las je hier al, ook bij het kiezen van de verpakkingen van suikerbonen of de alternatieven hiervoor.
Naai eens een zakje.
Een zelfgemaakt zakje om je doopsuiker in te verpakken dat nadien nog kan dienen om bijvoorbeeld kleingeld in te bewaren. Dat is toch meer waard dan een doosje dat nadien enkel weggegooid kan worden, niet? Er zijn op het internet tal van handleidingen te vinden om deze zakjes te maken. Ik koos destijds 2 bijpassende stofjes die ik ook in het ontwerp van het geboortekaartje verwerkte. Omdat we op voorhand niet wisten of ons kindje een jongentje of een meisje zou zijn, werd het naamlabeltje nadien afgeprint en met een splitpen aan de rits vastgemaakt.
Papieren verpakking van doopsuiker: goedkoop en recycleerbaar.
Bij onze jongste dochter dacht ik erg na over de duurzaamheid van de verpakking van de doopsuiker. Hoewel ik stoffen zakjes echt heel fijn vind, besefte ik ondertussen ook dat een groot deel van deze zakjes gewoon werden weggegooid. Een mens kan nu eenmaal maar een beperkt aantal stoffen zakjes een nuttig doel geven. Papier blijft een grondstof die relatief goed te recycleren is. Voorwaarde is dan wel dat er geen plastieken sticker op gepakt wordt. Gelukkig zijn ook daar oplossingen voor te bedenken. Je kan met een katoenen touwtje een labeltje aan de zakjes hangen bijvoorbeeld. Misschien ben je een kei in handletteren en schrijf je de naam van je kindje zelf graag op het zakje? Dat is immers ook een voordeel van papier: het is goed beschrijfbaar. Ik koos voor een zelfgemaakt stempeltje om de naam op de zakjes te stempelen. Met al 3 kinderen die naar school en de crèche gaan, had ik immers wel een hoop zakjes nodig toen de jongste geboren werd! Ondertussen kan je bij heel wat lokale drukkerijen ook relatief goedkoop een stempel uit rubber laten snijden (lang leven lasercut machines), helemaal in de stijl van je geboortekaartje. Ik blijf wel een zwak hebben voor het ambachtelijke van een handgesneden stempel.
Stempel een label
Een stempel snijden is eigenlijk niet zo moeilijk. Je zou hiervoor een gom kunnen gebruiken, maar ik koop hiervoor stempelrubber in de Banier. Daarnaast heb je een setje gutsen nodig, misschien heb je die nog wel ergens liggen vanuit de p.o. les, ooit moest je misschien wel een lino snijden. Eigenlijk is het dezelfde techniek, enkel is rubber nog iets gemakkelijker te snijden als linoleum. Vergeet niet dat een stempel in spiegelbeeld gesneden moet worden. Je kan slim zijn en het ontwerp gespiegeld printen, of een beetje minder en het handmatig spiegelen voor een raam (zo deed ik het). Op de kant die je tegen het rubber legt, kleur je met een (liefs redelijk vettig) potlood een laagje, zo kan je calqueren zonder carbonpapier. Zo transfereer je het ontwerpje op het rubber. Met de gutsen snij je alles weg wat niet gestempeld moet worden. In het hele proces worden best wel wat testdrukjes gemaakt om te zien of er al voldoende is weg gesneden. Voor een mooie print, lijm je het rubber op een houten blokje. Ik ben daar dus te lui voor.
Bokaaltjes hergebruiken
Duurzaam, zowel ecologisch als economisch is recycleren. Hierbij hoef je niet meteen in te boeten op je esthetische eisen. De meeste bokaaltjes kan je prima hergebruiken om je doopsuiker of een ander geboortecadeautje in te verpakken. De kleine glazen yoghurtpotjes kunnen prima dienst doen als een bloempotje of een kaarsje. Wanneer je liever een bokaaltje heb dat afsluitbaar is, zijn er een heleboel confituurpotjes of bokaaltjes voor ingemaakte groenten die hiervoor heel graag een nieuw leven beginnen. Let er op dat ze een metalen deksel hebben. Wanneer je het opnieuw met confituur wil vullen, vind ik het persoonlijk wel belangrijk dat ze een dekseltje hebben met zo een “induwbaar” plekje in het midden. Wanneer je de confituur juist inmaakt, is dat niet meer induwbaar en weet je dat het luchtdicht is. Je kan zulke bokaaltjes gemakkelijk verzamelen op lokale weggeefgroepen of door wat rond te vragen. Maak ze voor gebruik uiteraard grondig proper met bijvoorbeeld sodakristallen. De regels van de kunst van het steriliseren van bokalen zijn uitgebreid beschreven op het internet! Om het dekseltje van jouw gerecupereerd bokaaltje misschien niet past in de esthetiek die je voor ogen hebt, kan je er een mooi doekje over knopen. Helemaal klaar voor pinterest!
Magneetje uit een tak.
Een andere leuke manier om een naamkaartje aan de verpakking van je doopsuiker te bevestigen is een magneetje. Dit kan je laten maken bij je drukker, je kan met een buttonmachine aan de slag, tal van mogelijkheden. Ik heb ook hiervoor een recuperatie-ideetje gebruikt. Met een afkort zaag sneed ik schijfjes van takken uit de tuin. Met een pyrograaf kan je hier een naam of een figuurtje op branden. Zelf ben ik iets meer fan van de figuurtjes. De naam van een kindje dat niet deel uitmaakt van je gezin, blijft immers niet zo lang aan de koelkast hangen. Een figuurtje lijkt me dan ook iets dat wat langer mee gaat. Deze magneetjes hingen trouwens op een lollystokje met een rondelletje op gelijmd. Heel stevig was de constructie niet, misschien was een grotere rondel beter geweest?
